8 dagen 10 uur 40 minuten

Vrijdag 16 oktober, 9 dagen en het is zover, ongeloofelijk! Voorbije dagen 100den kilometers per dag afgelegd met de zonnewagen. 2 foto's van onze testdagen! Auto doet het prima, bestuurders zweten enorm veel, LITERS, niet altijd even plezant voor de volgende die erin mag zitten... 100... 110 ... 120... km/u, windstoten, plots een gigantische road train op de weg, vele putten trachten te ontwijken, ... 100 % concentratie vereist!

Bijna twee weken na de crash van Nuna5 zijn we als team nog hard bezig met het repareren en opnieuw opbouwen van onze auto. Afgelopen week is er weer veel progressie geboekt.

Het koolstofwerk is bijna klaar en de body van Nuna5 is weer terug gebracht in de originele vorm. Afgelopen weekend is er plamuur aangebracht en is alles afgewerkt voor de spuiter. Akzo Nobel Sikkens heeft spuiter Mark uit Melbourne laten komen om hier op de Charles Darwin University Nuna5 weer in de blanke lak te zetten. Het resultaat ziet er prachtig uit.

Ook zijn de mechanische en elektrische onderdelen ingebouwd. DEMO heeft nieuwe onderdelen opgestuurd en binnen een week zaten die in de auto. Tijdens de inbouw hebben we er voor gezorgd dat alles meteen raceklaar is, zodat er zo snel mogelijk kan worden begonnen met parameters verzamelen voor onze strategiemodellen.

Afgelopen woensdag heeft Nuna5 zelfs weer haar eerste meters gemaakt. Een kleine testcrew is met het chassis van Nuna op de Channel Island Road de mechanische onderdelen gaan testen. Bart en Jan Willem hebben beide gereden en de testen verliepen erg goed.

Fantastische 3de testdag!

Vrijdag 9 oktober, een memorabele dag! Vandaag heeft de wagen verbluffende resultaten neergezet op de Cox Peninsula testroad! Het woord verbluffend mag echt wel gebruikt worden, na één jaar hard werken rijdt er een topwagen op Australische wegen...Het begon deze morgen nochtans miserabel, na 5 km moesten we al aan de kant gaan staan met pech aan de wielkap, niet leuk na twee testdagen met problemen!

Het gevoel om met deze prachtige zonnewagen in een prachtig landschap onder een helderblauwe helmel in het verre Australië is onbeschrijfelijk! Wauw Wauw Wauw!

Gisteren 8 oktober had vooral elektronica werk om de problemen van de voorbije testdag op te lossen, ze hebben dat goed gedaan, chapeau, geen problemen meer vandaag! De wagen reed 185 km probleemloos met een snelheid varierend van 70 tot 100 km/u. Onze batterijen worden nauwelijks ontladen, maw puur op zonne-energie "vliegen" we vooruit! Iedereen kreeg reeds verantwordelijkheden: ik ben verantwoordelijk voor veiligheid op de weg, het zonnepaneel van de wagen halen en richten naar de zon, en verslaggever van testdagen! Anderen moeten onderdelen snel kunnen vervangen, communiceren met de piloot, ...

Deze middag onder onze tentjes langs de weg heerlijk gepickniced, 's avonds een hapje gegeten in een Grill taverne, een goede brok Australisch meat met chips smaakte wel na deze milestone! Ondertussen leuke Live muziek in de achtergrond welke op aanvraag ons Australisch lijfliedje: You can call me Al van Paul Simon speelde! Umicore Solar Team, yeaaah, enjoy being in Darwin, toffe Australiërs!

In de auto ergens naartoe rijden is pure fun! Check Check dubbel check roddel check gespeeld, waarmee we de wildste verhalen van elkaar te weten komen, ook al zitten we in verschillende wagens, met de CB's kan eenvoudig met elkaar gecommuniceerd worden! Toch hebben we ook 1 min stilte gehouden bij het plotse overlijden van onze Belgische swingidool Feliche.

Voor de geintresseerden You can call me Al van Paul Simon op youtube!
http://www.youtube.com/watch?v=ULjCSK0oOlI

Een extra lang filmpje over de crash van Nuna:
http://www.autojunk.nl/2009/10/nuna5-crash-scene-investigation

De zonneauto van Solar Team Twente, de 21Revolution, heeft gisteren tijdens de testdag volledig op zonne-energie gereden. Dit was de eerste keer dat de zonneauto puur en alleen op kracht van de Australische zon reed. Afgelopen weken is er al volop getest met de auto maar toen kwam de energie nog uit accu's. Vandaag functioneerde het zonnepaneel zoals verwacht en dat zorgde ervoor dat de 21Revolution door de Australische outback heen zoefde.

Niet alleen het zonnepaneel werd vandaag getest, ook de zogenoemde cattle grid testen werden vandaag gedaan. Cattle grids zijn wildroosters die het team gedurende de race meerdere malen tegen zal komen. Bij het passeren van deze wildroosters krijgen het frame en de dempers van de auto nogal wat te voorduren, daarom worden deze ' obstakels' uitvoerig getest. Het team heeft geleerd van de ervaring van voorgaande jaren. In 2007 waren er namelijk nogal wat problemen door deze venijnige wildroosters. Na een lange testdag is het team positief gestemd. Deze testdag laat zien hoever het team is en weer een stapje dichterbij de race is.'Een testdag als deze is altijd een goede opsteker. Het zonnepaneel, hetgeen waar het omdraait tijdens de race, werkt zoals we verwacht hadden,' vertelt Anne Leenstra, strateeg.

Enige opluchting was er ook, de crash van het Delftse solar team zit nog vers in het geheugen. Wat er gebeurt is met de Nuna 5 heeft er voor gezorgd dat het team nog extra gefocust is tijdens het testen.

De insectenbeeten van Twente

Zoals ik reeds in mijn vorige blogje al zei : 2 man van Twente stond vol met muggen! Hieronder lezen jullie de oorzaak van hun muggenbeeten!

De afgelopen dagen hebben we een beetje mogen proeven van het regenseizoen in het tropische klimaat van Darwin. Dit brengt natuurlijk de geweldige regenbuien met indrukwekkende onweersbuien met zich mee. De akoestiek werd daarbij nog extra versterkt door het dak van plaatmateriaal. Er is toen in een half uur twaalf millimeter regen gevallen. Een hoeveelheid die er gelukkig in ons zwembad nog net bij paste. Dit vond een deel van de vliegende insectenpopulatie een goed moment om een droog onderkomen te zoeken op onze bedden en slaapzakken. Bakken met rare dwarrelende vliegjes kwamen naar beneden. De schuilende leden van het Solar Team Twente zetten hierop een erg vreemde dans in, wat al met al eindigde in een tikkeltje vreemd maar hilarisch spektakel. Het resultaat van deze dans was een vloer vol met platgetrapte vleugels en redelijk schone bedden.

Naast verkoeling brengt het regenwater, in de nabijheid van moerasgebieden, natuurlijk ook een legioen aan muggen. Het scoutinggebouw heeft ramen die niet echt dicht kunnen met gaas ervoor dat eerder geschikt is om kippen tegen te houden. Het is 's nachts te heet om geheel ingepakt te gaan slapen. Het gevolg is dus armen en benen vol bulten en een bijna onhoudbare drang tot krabben. Na een paar dagen blijkt wie er in de scout hall in de aanvliegroute liggen of wie als speciale attractie worden aangestipt en helemaal onder de bulten eindigen. Een aantal van de slachtoffers zijn Marit, Tim P, Winfried en ik. Na een bezoekje aan de apotheek kwam Marit terug met anti-jeuk pillen en een goede dosis pesticide. Het hier in Australië wel bekende Bushman werkt zo goed tegen muggen, zandvliegen en ander gespuis dat je er zelf ook een beetje aan kapot gaat. Ons contact bij de werkplaats op de universiteit raadde ons dat aan en noemde het "cancer in a can". Je zou het dus eigenlijk niet willen gebruiken, maar het andere alternatief is wat Winfried te verduren kreeg. Doordat hij zich, ook in zijn slaap, niet kon weerhouden aan zijn benen te krabben ontstond een massa van open wonden en pusbulten van zeker een centimeter diameter. Daarnaast was zijn linker enkel dusdanig opgezwollen dat het wel een keer tijd werd om er iemand naar te laten kijken. De doktoren hadden wel wat ervaring met klachten door muggenbulten, maar hadden zoiets nog nooit gezien. Zijn wonden werden schoongemaakt en er werd direct een antibiotica infuus aangelegd met een tweede in het vooruitzicht voor de volgende dag. Met zijn enkels en polsen in het verband gaf hij toch wel aan dat het een serieuze zaak geworden was.

Na een aantal weken hier in Darwin hebben we de volgende strategie ontwikkeld. We dragen veel lange kleding, vooral in bed. We proberen 's ochtends en 's avonds de omgeving rond de scout hall te vermijden. Op de ontblootte lichaamdelen spuiten we een goede dosis Heavy Duty Bushman. En tot slot de maatregel die de meeste voldoening geeft. Een mug of zandvlieg rustig op je arm of been laten landen en deze dan met veel passie kapot te slaan. Daarna kun je een tijdje genieten van de pijn zodat je de jeuk niet voelt.

Kinderfoutjes van de 2de testdag

Woensdag, 7 oktober ( de tijd vliegt) nog 2 weken en de auto wordt gekeurd voor de race, 3 dagen later de qualificatieronde op circuit Hidden Valley om een dag later te vertrekkken voor onze trip van 3000 km.

Mmm, net genoten van lekkere spaghetti Carbonara, de kwaliteit van het eten verdient op de meeste dagen een Michelin ster, alleen tijdens de race zal het wellicht uit blik eten zijn. Gisteren Kip Pitta gegeten met gekruide patatten, eergisteren heb ik het eten gemaakt, 50 worsten op de barbeque, boontjes en 7.5 kg patatten (geschild!). Van een nieuwe huisvader gesproken.... alhoewel sommigen slagen erin een half potje cayennepeper in hun gerechten te verwerken! Gelukkig zijn er jarigen in het team, welke ons verrassen met een overheerlijke calorieBom : pure chocoladetaart met botor. Ook al dacht ik: 1 tje volstaat, heb ik er 2 naar binnen gespeeld! Vandaag zijn we dan maar met 9 man gaan lopen, en ik heb ze alle 8 met grote voorsprong achter mij gelaten, allright!

Vandaag weer een testdag achter de rug, 35 graden, stralende zon! De wagen op de trailer geladen met de nodige spanlinten, onze Trolley - busje uitgerust met materiaal, we zijn klaar om te vertrekken naar de Cox Pennisula Road (80 km) 30 minuten hiervandaan. Op een parking testen we onze nieuwe rem. Jawel, de wagen remt super! Feestje! Helaas heeft elektronica wat problemen met de verschillende CAN-bordjes in de wagen, dit zijn bordjes welke bi-directioneel kunnen communiceren met elkaar aan lage/hoge snelheden. Dit protocol wordt in elke moderne wagen gebruikt om het aantal kilo's kabel te beperken. Vroeger zat er wel 2000 meter draad in een wagen, nu kan dit beperkt worden tot enkele 10 tallen meters. Handig, maar het moet wel werken natuurlijk! Na wat zoekwerk is de oorzaak gevonden, het dash bordje doet moeilijk! Allright, we kunnen rijden, neen, we komen het Team van Twente tegen, uiteraard zijn deze nieuwsgierig en komen een kijkje nemen (rode mannekes) Ik maar klagen over enkele muggenbeeten, 2 van hen staan vol, maar echt vol! 10 min later zijn we echt vertrokken aan 30 km/u, auto ziet er echt strak uit, geen mechanische problemen, maar de motorcontroller doet wat vreemd, soms stuurt deze stroom naar de motor, dan weer niet. Hierdoor trilt de motor enorm, alsook de motorTemperatuur vliegt de hoogte in. Geen paniek, met een installatie van nieuwere recentere software voor de motorconfiguratie zijn alle problemen van de baan! Morgen zijn we opnieuw weg!

Het team Nuon welke nu vier dagen, 96 uur, geleden hun Nuna5 in een stofwolk liet verdwijnen zijn met het team direct aan de slag gegaan om te inventariseren wat de schade was en hoe ze deze gaan repareren. Daarnaast hebben ze aan de hand van meetdata en “crime scene investigation” tot op de bodem uitgezocht wat er gebeurt kon zijn. Dit is natuurlijk zeer belangrijk om uit te sluiten dat een dergelijk ongeluk nog een keer kan gebeuren. Zoals eerder bericht wijst alles op een lekke of geklapte achterband.

Toen het nieuws Nederland bereikte werden ze overspoeld door steunbetuigingen van familie, vrienden, fans en sponsoren. Een dag na de crash ontvingen zij reeds nieuws van Azur Space dat zij bereid zijn nieuwe zonnecellen te voorzien en dat Gochermann Solar Technology bereid is hier direct panelen van te maken. KLM heeft direct aangeboden om goederen die wij vanuit Nederland nodig hebben snel in te vliegen, Schaap Composites wilt graag helpen bij het herstel van het bodywork en AkzoNobel Sikkens Australië gaat hen helpen de lak van de auto te herstellen.

Met al deze steun kommen ze wellicht toch met een hele snelle auto aan de start van de World Solar Challenge op 25 oktober a.s. kunnen verschijnen! Al dit werk op 2 weken tijd, ik ben benieuwd!

Video's - foto's - persberichten

Alle deelnemers van de World Solar Challenge in 2009:

www.sitefire.nl/html/WorldSolarChallenge-Teams.html

Video beelden van de crash van Nuon

http://www.nuvideo.nl/algemeen/31401/zonnewagen-nuna5-crasht-tijdens-testrit.html

Foto van de crash van Nuon


Persbericht Derbigum September 2009

DERBIGUM® wenst Belgisch Solar Team een zonnige race…
Zilveren sponsor van Belgisch team zet hoogtechnologische amorfe zonnecellen in Nog even en de strijd om de beste zonnewagen ter wereld barst los. Van 25 tot 31 oktober trekkende meest innovatieve auto’s op zonne-energie tijdens de World Solar Challenge 3.000 km door Australië. Het Belgisch team, dat na een tweede plaats vorige keer nu voluit voor goud gaat, krijgt alvast de warme steun van zilveren sponsor DERBIGUM, wereldleider in amorfe zonnepanelen op een recycleerbare bitumineuze ondergrond. Concreet: de meereizende vrachtwagens zijn bedekt met zonnepanelen die in de woestijn alle materiaal moeten opladen – van laptop over boormachine tot koffiezetapparaat. Binnen de traditionele sector van dakbedekking staat DERBIGUM bekend als buitenbeentje: een innovatieve speler die milieubewust onderneemt. Het Belgisch bedrijf lanceerde in wereldprimeur DERBISOLAR®, de combinatie van een duurzaam waterdichtingsmembraan met geïntegreerde amorfe fotovoltaïsche zonnecellen voor de productie van energie. Een revolutionair en hoogtechnologisch product dat het Belgisch team een ecologisch duwtje in de rug moet geven. “Met onze zonnewagen Umicar Inspire reist een hele karavaan mee, waaronder twee vrachtwagens”, vertelt Koen Pieters, marketingverantwoordelijke van het Belgisch Solar Team. “Die vrachtwagens hebben we nu groener en efficiënter gemaakt met DERBISOLAR, flexibele zonnecellen op een witte reflecterende acrylcoating die is ingebakken in de bewapening. Zo kunnen we via het dak van de vrachtwagens alle batterijen en ander materiaal opladen, zoals onze power tools en laptops. Cruciaal, want onze zeven computers tekenen de strategie van de race uit en kunnen ook de zonnewagen aansturen. En zonder strategie kan je de race onmogelijk winnen. We hebben bij DERBIGUM een en ander uitgetest en dat ging bijzonder vlot. Op naar de eerste plaats dus (lacht).” Via de World Solar Challenge willen de deelnemers iedereen ervan bewustmaken dat het gebruik van fossiele brandstoffen eindig is en dat er alternatieven zijn in de vorm van groene energie. Een engagement dat DERBIGUM als hoogtechnologisch bedrijf deelt. Bij DERBIGUM wensen ze het Belgisch team dan ook een sportieve én zonnige race toe. “We zijn blij het Solar Team te kunnen steunen. Dit project past volledig in onze filosofie: innovatieve en duurzame oplossingen ontwikkelen met als doel energie te bespar en, hernieuwbare energie te produceren, de duurzaamheid te verhogen en zo de ecologische voetafdruk te beperken. Kortom, meedenken en -werken aan een groenere toekomst.”

De Belgische onderneming DERBIGUM is gespecialiseerd in energiebesparende en energieproducerende dakbedekkingsmaterialen. De onderneming, gestart in 1932 als familiale kmo in de waterdichting van daken en platte oppervlakken, investeert vandaag fors in vernieuwende producten voor duurzaam bouwen en energiebeheer. Eind vorig jaar kreeg DERBIGUM nog de Best Innovator Award Belgium 2008 toegekend. Daarnaast kreeg de onderneming, als enige Europese bedrijf, van de Europese Commissie de EMAS Award 2008 voor zijn continue inzet voor milieubehoud. De groep telt drie productie-eenheden – twee in België (Lot & Perwez) en één in de Verenigde Staten (Kansas City) – en stelt wereldwijd 380 medewerkers tewerk. Meer dan twee derde van de productie is bestemd voor export. De geconsolideerde groepsomzet van DERBIGUM bedraagt vandaag 110 miljoen euro.

Leerijke 1ste testdag

Gisteren kunnen ontspannen op een vrije dag, batterijen terug opgeladen om er weer stevig in te vliegen. Vandaag, zondag 4 oktober, zal de zonnewagen haar eerste meters op Australische testwegen afleggen. Na de gruwelijke crash van het Nuon Solar Team zijn onze ogen open gegaan, er kan altijd wel wat mislopen! Met de voeten op de grond blijven staan tot aan de finishlijn...

Zondag of geen zondag, we staan alweer vroeg op (7u25). Eén gespreksonderwerp aan de ontbijtafel tussen de pistoléés met choco en koffiekoeken, de crash van het Nuon Solar Team! Wat een tegenslag! Samen met het andere hollandse team Twente betreuren we dit ongeval, solar community rules!

Vandaag testen we onze wagen voor het eerst, we zijn benieuwd! Onze verwachtingen liggen erg hoog, na prima resultaten van onze testdagen in België is de wagen er hier in Australië alleen maar op verbeterd. Doel van de dag : kijken hoe de wagen reageert op onder andere plotse windstoten en oneffenheden in het wegdek, remtesten, verbruiksmetingen, ... Helaas kregen ook wij al snel te maken met een probleem! Tijdens onze remtesten knakte onze rempedaal in twee. Balen! Hier bovenop liep onze band leeg, een sissende sjoupap! Balen Balen! Zonder remmen is het absoluut onverantwoord om verder te testen, we keerden dan ook meteen terug naar Humpty-Doo om te zoeken achter oplossingen! Na wat discussieren en brainstormen werd een nieuw design uitgetekend en gekozen voor een betere materiaalkeuze. Dit stukje kon op 1 dag verspaand worden, veel tijd hebben gelukkig niet verloren, hopelijk staan we op dinsdag 6 oktober terug op de testbaan!

Bull Riding

Zaterdag, 3 oktober, we hebben een dag vrij, mag wel na een week zwaar labeur onder een Australische zon, tussen een overvloed aan muggen. Sinds enkele dagen zijn het aantal muggen hier verviervoudigd met de nodige rode muggenbeeten en jeuk tot gevolg! Laten we hopen dat deze snel verdwijnen....

Een hele klok rond geslapen, van 23u tot 11u, terwijl de rest nog aan het slapen was van een avond uit trokken Koen en ik het stad in. Een tondeuse, no way, maar de bos haar op onze kop werd een last! Voor enkele Australische Dollars knipte de kapper ons weer een frisse snit...

In de namiddag slopen we over de prikkeldraad van onze buur, deze verraste ons met een gigantische snake, welke wel een hond naar binnen kon spelen op enkele dagen tijd. Lang getwijfeld, maar toch maar niet op mij laten kruipen.

's Avonds zijn we met enkele vrienden van onze buur, naar een Rodeo gaan kijken, was de moeite waard, een typisch volksvermaak tussen "the australian cowboys" ! Opgefokte bulls en paarden sprongen in het rond, yeah ride the bull, C'mon, spektakel a volonté, te vergelijken met een voetbal match uit België.

Nuna5 beschadigd na ongeval bij testen.

De Nuon Solar Team wagen voor de crash

Het Nuon Solar Team na de crash

In Australië heeft het Nuon Solar Team een harde klap te verwerken gekregen. Nuna5 is op de Cox Peninsula Road, vlakbij Darwin, tijdens het testrijden met een snelheid van 110 km per uur in de berm geraakt. De oorzaak is waarschijnlijk een klapband waardoor Nuna5 onbestuurbaar werd. De coureur Jelle heeft goed gereageerd en zijn best gedaan om Nuna5 op de weg te houden, maar de auto is helaas in de berm beland. Jelle is gelukkig ongedeerd gebleven en kon zelf uit de rolkooi stappen. Nuna5 is er minder goed vanaf gekomen. De zonnewagen is behoorlijk beschadigd en is onder begeleiding van het team weggetakeld. De eerste constatering is dat het chassis beschadigd is, net als een aantal mechanische onderdelen en een klein gedeelte van het zonnepaneel. Het team gaat nu zo snel mogelijk de schade inventariseren. Gedurende komende weken tot de race die op 25 oktober a.s. van start gaat, zal het team zich met vereende krachten 100% inzetten om de Nuna5 weer geheel startklaar te krijgen. Het team heeft er het volste vertrouwen in dat zij in drie weken tijd een goede auto aan de start van de World Solar Challenge kan krijgen.

Testklaar?

2 oktober 2009, eindelijk, onze wagen is testklaar, 2 scruteneers observeerden deze namiddag onze wagen. Om op de openbare weg te rijden moet de zonnewagen voldoen aan veiligheidsregels. Na een klein oponthoud in verband met de gordels is de wagen 'straatwaardig' verklaard, wellicht gaan we zondag op de Australische wegen hier in de buurt testen! De voorbije dagen heeft Ken het scoutingprogramma verder afgewerkt, hiermee konden Bart en Koen vertrekken voor hun 6000km durende trip (heen en weer naar Adelaide). Met dit programma bepalen we zéér nauwkeurig het hoogteprofiel van de 3000 km lange route, de GPS-coordinaten,... welke nadien nuttige gegevens vormen om het racestrategie programma te optimaliseren! Onderweg bestuderen onze scouting people ook de toestand van de wegen, waaronder de gekende cattle grids. Deze voorkomen dat het vee via de toegangsweg van zijn weide kan oversteken naar de openbare weg, maar zijn tevens een niet te onderschatten obstakel voor een zonnewagen.

Om de conditie van de bestuurders op peil te houden, lopen we om de 2 dagen een blokje rond van 4.2 km (volgens google earth). Ik loop met plezier mee om ze te motiveren! Meestal lopen we bij zonsondergang, de gevoelstemperatuur is dan heel wat dragelijker, soms lopen we ook ' s nachts, wat hilarische foto's als deze opleveren.Wel op letten voor loslopende honden! Maxime werd gebeten door een hond, gelukkig was het baasje net op tijd om de bijtende hond terug te roepen .

De eerste Werkweek

Wat hebben we de voorbije week gedaan? Veel! 22, 23, 24 september, het is hier nog steeds tropisch warm, 34 graden, volop zon, toch al een fikse bui op onze kop gekregen, vreemd, want de hemel zag er blauw uit met zon, vliegensvlug dat zonnepaneel in onze werkplaats gedeponeerd! Onze teamleider heeft een groot wit bord gekocht om de TO DO taken van de komende week op te schrijven. Elke dag worden de afgewerkte taken geschrapt, hopelijk is het bord binnen een 1 week terug wit! We zullen ons alvast goed kunnen bezig houden.

Elke dag rond 7u15 komt onze Teamleider elke kamer binnen, goeiemorgen roept hij dan! 15 minuten wakker worden, ontbijten op het terras en aan het werk. Af en toe wat afkoelen met ijskoud water of een plons, maar de nadruk ligt wel op het afwerken van de Umicar Inspire (naam van onze zonnewagen). Het systeem van onze draaibare wielkappen finaliseren, deksels op onze wielen plaatsen, reserve stukken in elkaar steken, elke bout borgen tegen het lostrillen, zonnepaneel testen, ... Wij zijn niet alleen ingenieurs, maar ook moderne huisvaders! Met een beurtrol wordt iedereen van warm gezond eten voorzien, hangen al onze t-shirts en onderbroeken aan de wasdraad, zien borden tot op heden nog steeds spierwit!

25 september, we gaan langs bij de werkplaats van Twente, grote bijeenkomst van 3 europese top teams( Twente, Nuon en wij) vindt er plaats. Worstjes en hamburgies op de barbeque, opgeblazen zwembadje, bubbels, licht- en muziek spektakel,... Met 30 hollanders om je heen, altijd feest! Het eten smaakt, ik mag hier gerust veel eten, calorien verbrand je hier toch met hopen... Twente slaapt in een turnzaal op hun eigen matje, heel wat minder luxe, maar daarom niet minder fijn. De werkplaats van Twente is tip top in orde, hun knalrode wagen ziet er best goed uit. Ze maken gebruik van speciale Fresnellenzen, deze zorgen ervoor dat het zonlicht van een oppervlak van 7,2m² naar het maximale oppervlak van 6m² geconcentreerd wordt. Daarnaast maken ze gebruik van een kantelbare vleugel. Door de vleugel naar de zon te kantelen kan meer zonlicht worden opgevangen. Daarnaast zorgt het kantelen van de vleugel ervoor dat het Fresnelsysteem beter werkt. Beide systemen zijn samen goed voor 25 % extra energie-inkomsten.

Werkdag 1

Om 7u30 staan we op, er staat een drukke agenda op het programma! Vanochtend samen met baas inkopen gaan doen, langs de Buddings(super-brico), Jay car(elektronica winkel). In de autowinkel Bob jay vragen we waar we stikstof gas kunnen vinden, hiermee willen we onze banden oppompen, zodat deze op druk blijven! In de racewereld wordt dit vaak gedaan, ze kunnen ons hier niet helpen en sturen ons naar 2 winkels in de Minnelie Road: BOC en Air Liquide! Een bus Nitrogen kunnen we helaas niet zomaar meenemen, mag niet volgens de wetgeving. Maar de kerel kan mss wel iets fixen voor ons, moet het eerst bespreken met z'n baas, binnekort weten we meer! Voor het eerst voelen we Australische regendruppels voor een paar minuten, maar de zon doet z'n werk nog steeds prima, 34 graden, hot hot!

In de nammiddag ben ik samen met Kevin en Pieters inkopen gaan doen in de supermarket, vanavond eten we vol au vent MET Frieten!!! Hiervoor hebben we héél wat ingredienten nodig. Volau vent koekskes zien er wel ander uit dan diegene die we in Belgie kennen, maar wel lekker. Hierna heb ik samen met Ward onze prachtige nieuwe koepel, met een verbeterde aërodynamische vorm, op de wagen geplaatst met behulp van dubbel klevende tape, it's looking nice! Anderen zijn bezig met het vergrendelen van de deur, en alles opnieuw te borgen, zodat deze niet los komen te trillen tijdens het rijden.

Miljaar, ik heb hier 2 grote rode plekken gespot op mijn buik, en 1 op mijn arm, deze jeuken zoooo hard! Irritante insecten hier in Australië, gelukkig heb ik een vriendinneke die me geleerd heeft om altijd Euceta op zak te hebben, hiermee kan ik me elke dag minstens 3 keer inmasseren.

'S Avonds rustig eten, beetje internetten, blogje schrijven, af en toe wat aan die buik krabben, genieten van al die ontblootte bovenlijven, NOT, en sffs slapen, want morgenvroeg worden we weer wakkergeschud om 7u15. Laten we hopen dat de witte mieren, echte hout eters, onze kist niet hebben verpulverd, dat mango's niet op onze wagen neerdalen...

Onze kist met zonnewagen is aangekomen, yes!

21 september, deze morgen hebben we onze cattle grid afgewerkt, onze huurwagen is er al overgereden, geen enkele houten plank in twee gebroken, yes! De eerste echte cattle grid ligt hier op 100 km vandaan, dat is wat ver, vandaar dat we deze uit hout hebben nagebouwd met juiste dimensies. Hopelijk overleeft de zonnewagen dit! We hebben deze middag alle overschoten van gisteren opgegeten( lamsvlees, worstjes en wat groentjes) Binnen enkele uren komen de 18 kisten, in totaal 3 ton aan materiaal hier in Darwin aan.
Joepie, na bijna drie weken onderweg geweest te zijn en meerdere vliegtuigen getrotseerd te hebben, is de cargo samen met de Umicar Inspire veilig afgeleverd aan onze B&B. Het team stond natuurlijk te popelen om de kist van de wagen open te doen en om de zonnewagen na te kijken op eventuele opgelopen beschadigingen. Tot onze grote verbazing bleek de Umicar Inspire in perfecte staat te zijn afgeleverd, alsook de rest van onze cargo. Nochtans hadden beide Hollandse teams problemen ondervonden, zo was er in de kist van de Nuna 5 water geslopen en zijn er bij het team uit Twente bepaalde onderdelen beschadigd geraakt door trillingen.
Mede dankzij de professionele verpakkingshulp van World Pack Brussels heeft onze cargo veilig haar bestemming bereikt. De kist van de Umicar Inspire is op maat gemaakt voor onze wagen, dankzij een doordacht systeem van toolboxen, gemonteerd onder de zonnewagen, is de plaatsbenutting optimaal. Ook de verzorging van onze dangerous goods door World pack Brussels bleek een goede keuze, alles is zonder problemen door de douane geraakt. Na de World Solar Challenge zal onze cargo per vrachtship terug naar België vervoerd worden, een avontuur van bijna zeven weken.

Een hele namiddag en avond(tot 21u) hebben we met z'n 14'en alles uitgepakt, en mooi in schappen gelegd. Wauw, wat hebben we veel materiaal, bijna een hele winkel met Macita (5 boren, 2 zagen, 4 pillamp, 4 slijpschijven en 10 batterij-opladers) en Locktite. Op de aankomst van onze wagen hebben we lekker gegeten, 4 scampi brochetten, pasta en tomatensausje met ajuinen, tomaten, courgettes. Het was weer een vermoeiende dag, we hebben er zin in!

Bbq met Solar Team Twente

20 september, het is 19u, het solar team van Twente komt op bezoek. Bbq'en met 31 man, gezellig. Hollanders, het is toch een apart volk, geef me nog een hamburgie of een worstje, ... Er wordt goed gelachen en over de zonnewagens gebabbeld, ze hebben nog veel werk aan de auto. In het zwembad spelen we een watervolleybal match, met 31 man loopt het bijna over! Twente zijn gek op biertjes, ik heb nog geen enkel pintje op 10 dagen gedronken, wat een verschil, gelukkig kunnen ze ertegen! Plots zie ik een kikker op 2 cm van me zitten, whaaa, verschieten... Enkelen van ons gaan nog even het stad in voor een feestje in the vichotel in darwin, ik ben wat moe na deze toffe dag, en hou het rustig...

Litchfield Nationaal park

20 september, om 9u zijn we als de kippen op stok wakker. Goed geslapen, bijna klokje rond. Vandaag gaan we op daguitstap naar het "Litchfield National Park", één van de mooiste Nationale parken van het noordelijk territorium, meerbepaald in de Tabletop Range, een zandsteenplateau in de Top end, waaruit meerdere riviertjes met watervallen ontspringen.
Om 10u 'smorgens kunnen we vertrekken met onze party-van. Het park ligt ongeveer 100 km hier vandaan, een uurtje goed doorrijden op slingerende wegjes tussen de groene zanderige natuur! Knap, het is hier warm, hier en daar zijn bomen nog aan het na smeulen van een kleine bosbrand.

De bekendste watervallen zijn de Florence Falls en de Wangi Falls. Ook de 3m hoge termietenheuvels zijn indrukwekkend! Wauw, een magische plek, watervallen van enkele 10tallen meters hoog! Met het team nemen we een een koude plons in het water, het water is hier héél wat kouder dan in Berry Springs. Met een duikbrilletje zijn dikke grote vissen te bekijken onder water, deze happen zelfs meerdere keren in mijn voeten. Na een picknick tussen het groen, rijden we naar de Wangi Falls, een 20 tal km verder. Met Died, Ward, Maxime, Gringo en Maxime beginnen we aan de Wangi Fall walk, 1,6 km lang, best vermoeiend maar een prachtige natuur. Vleermuizen in de bomen, Golden spiders, leguanen, papegaaien, vissen, ... ongeloofelijk. Met ons busje nemen we een off-road terug naar Darwin, kicken, orangjerood zand overal. Hier komen we onze eerste Walabi tegen, poing poing poing. Nog even passeren langs de Buddings supermarkt voor houten planken om onze zelfgemaakte cattle grid morgen af te werke, terrasje doen en naar ons verblijfje, vandaag komt Twente bij ons bbq'en. Veeeeel vlees gekocht, dat wordt smullen.

Een gladgeschoren baas

Toch al 2 dagen goed kunnen doorwerken aan het mechanisme om het zonnepaneel te kunnen kantelen. Vorig jaar werd dit met ladders gedaan, dat van ons ziet er heel goed uit, mag wel voor een prijskaartje van 2500 euro. Er kruipt heel wat aluminium en hout in, kan 2 assig draaien, net zoals de meeste parasols, maar omdat er veel wind staat in Australie en er een zonnepaneel van 4 m op 2m op moet draaien, ziet het er veel groter uit! De wagen zal morgenochtend aankomen, NOT, pas monday after the lunch", hopelijk zonder schade want bij het team Twente uit Nederland zijn al hun koepels beschadigd, Delft uit Nederland heeft waterschade opgelopen, we hebben onze grootste concurrent vanochtend gespot op de Stuart Highway, waar wij de komende weken ook zullen testen. Het begint hier alweer donker te worden, buiken beginnen te grommen, vandaag simpel eten: 120 fish ticks, spinazie en puree ... Mijn haar is nog vrij kort, maar het groeit uiteraard, onze teamleider heeft al een broskop van 4mm, dat is wat te kort, zou 20 mm in orde zijn? Héhé, dan kan ik het beter nu doen, anders zal iemand mij uitlachen eind oktober...

@ work , yes!

17 september, bijna één weekje in Australië, eindelijk kunnen we ons concentreren op een hele dag werk! De voorbije week was er hier niet veel te doen, buiten zwemmen, lekker eten, en rot amuseren, goed voor de teamspirit! Een goede wagen, met een goede wagen, dan pas win je de race, alleen is het wachten op de wagen... Kevin en ik hebben onze eigen work-out bench gebouwd, en 5 km gaan lopen bij zonsondergang. Puffen! 31 graden, en je verbrandt hier calorien met hopen. ' Gisterenavond tortilla's met tomaatjes en kip en paprika's en tomaatjes klaar gemaakt, vandaag een dikke steak met gebakken patatjes! In het centrum van Darwin liggen wel een paar supertoffe danscafé's, Australiers kunnen behoorlijk goed uit de bol gaan, dansen op de tafels, opzwepende muziek. De muziek staat hier wel veel luider dan in Belgie, meer dan 100 decibels, maar oorstopjes maken hiervan geen probleem. Water is gratis verkrijgbaar aan de toog, zalig, geen enkele AUDollar uitgegeven! Goed slapen, morgen om 8u eruit, verder werken aan het kantelsysteem XxX

Where is the car?

15 september, vanmorgen om 9u opgestaan, rustig ontbeten, ooooh ooooh, onze zonnewagen staat nog in Sydney, terwijl deze vandaag hier zou moeten gearriveerd zijn. Auwtch, pijnlijk! Na enkele tel. zou deze vandaag pas vertrokken zijn, nog 4800 km met de road truck vooraleer deze hier is. Blijkbaar stond er op het contract dat deze tussen de 14 en e 21 september mocht aankomen, en was er slechts mondeling een deal gesloten deze rond de 14 te laten arriveren. Wachten wachten wachten, wel stom natuurlijk, wat kostbare tijd gaat verloren en er is nog wel wat werk aan de wagen. Met andere woorden, alle tijd van de wereld om hier lekker te eten, en te meeten over wat we de komende dagen wel kunnen doen zoals... Deze middag naar een natuurpark in de buurt getrokken: Berry Springs. Wat een warm water, te vergelijken met een warm bad . Er staat wel een bord, dat de park verantwoordelijken niet aansprakelijk zijn voor eventuele krokodillen in het meer welke je dodelijk kunnen verwonden, maar dat ze er alles aandoen om deze weg te houden. Toch maar een plons genomen, was echt supercool. 's avonds inkopen gaan doen, wortels en patatten in stukjes gesneden om te smullen van wortelpuree met saussissen.

The meeting with my first brown tree snake

13 september, de wagen is nog niet gearriveerd, toch blijven we niet bij de pakken zitten en brainstormen we na een heerlijk ontbijt wat over een mechanisme voor het kantelen van het zonnepaneel. Het is nl. zo dat je tijdens de ochtend en avond van elke racedag je batterijen kan opladen door je paneel perfect naar de zon te richten, over hoe dit gebeurt wordt gebrainstormd. We verkennen de winkels in de buurt (bv de Buddings, een gigantische Brico) alsook de Esplanade van Darwin (startplaats van de World Solar Challenge) en Hidden Valley(Het racecircuit voor de qualificatie). We passeren langs het McMinns Lagoon, mango's uit de palmbomen halen is absoluut niet zo vanzelfspreken, where is our Soda water bottle? Gelukkig maken kippenblokjes, rijst met zoetzure en curry saus, perzikken en ananas dit zeker en vast goed, het smaakt. ' S avonds besluiten we Darwin te verkennen, enkele hippe bars, een haven, ... veel groter dan Leuven is het hier niet, wat vreemd. We komen thuis, vol verbazing zien we een slang over onze living vloer voorbewegen, uit angst loopt Bart aan een behoorlijk snelheid tegen een raam, we gaan hem bij de kop pakken, besluit baas! Neen, we schudden ons gastgezin wakker om raad te vragen. It's a tree snake, no worries mate, deze supergrote worm verdwijnt onder een kast. Na enkele boterhammen met choco ga ik slapen, toch voel je de jet-lag wat in je lichaam zitten, een slang of niet in huis, slapen doe ik!

The beginning of Freddo's Down Under adventure

10 september 2009, gepakt en gezakt loop ik om 17u als een wilde chimpansee naar de luchthaven, klaar voor het grote advontuur aan de andere kant van de wereld, nl. Australië!

Na een 31 tal uur kom ik via een tussenstop in Londen en Singapore aan in The Northern Territory, nl. Darwin, meer dan 16000 km ver weg van België . Het is hier 5u 'snachts, 12 september.

Iedereen geraakt makkelijk doorheen de douane, ze zijn hier inderdaad heel streng op het invoeren van etenswaren en andere producten, elke zak wordt grondig gecontroleerd. Van 2 mensen rolt de bagage niet van de transportband, wel balen. Met 2 twaalf persoonbusjes en een knalrode Toyota Corolla keren we naar Humpty-doo, dorpje in de buurt van Darwin. Spannend, waar zullen we de komende maand verblijven? Wauw, wat een prachtig verblijf! Het is hier een prachtig domein vol palmbomen, zingende papegaaien, tof gastkoppel, klein slangetje, 2 honden, groot terras met barbeque en mooi zwembad.

Om onze lichte jetlag te verwerken, plonsen we in het water, spelen we waterpolo en -volleybal. 'S middags eten we wat beleg, s'avonds 3kg spaghetti, slapen zal deugd doen na deze lange vlucht!